Benvinguts al blog de Elena !!
La finalitat d 'aquest espai, creat el 3 de novembre del 2008, és compartir i donar a conèixer imatges i escrits.
Així que aquí trobareu un xic de tot.
Dessitjo que la visita virtual us agradi.

dilluns, d’abril 25, 2011

MONÓLOGOS INOFENSIVOS ??

CARTA DE UNA PERSONA CON UNA ENFERMEDAD CRONICA QUE HA COLGADO EN LA RED PARA EXPRESAR SU QUEJA
POR LO QUE CONSIDERA UNA BURLA EN TODA REGLA , PARA LOS ENFERMOS QUE LO PADECEN.


( y yo agrego : " cuanta razón tiene al
sentirse herida por estos comentarios
")


"Hoy, después de pasar un día de campo con la familia dentro de mis limitaciones, como he podido, llegando a casa cansada, muy cansada, me senté a ver la tele. El club de la comedia ponían, entre otras cosas. Un programa, aparentemente inofensivo, que pret...ende hacer chistes, monologueando, de los miles de tópicos que enredan nuestras mentes, y arraigan nuestros ancestrales y arcaicos pensamientos: la eterna batalla de sexos, con las suegras, o todas esas costumbres que venimos arrastrando desde antes del Austrolopitecus. A mi juicio, un programa, que como muchos otros de entretenimiento, preteden crear opinión, una opinión indocumentada, sesgada, frívola y parcial, dejándonos sentados ante la televisión y ante la vida, ajenos a todo pensamiento crítico, y me atrevería a decir que, ajenos a todo pensamiento propio. En el día de hoy, he tenido la desgracia de oir a Eva Hache haciendo chistes sobre asuntos que frivolizaban sobre el dolor y el mal ajenos sin ningún tipo de reparo, ni de empatía, ni de conciencia colectiva. Creo que, a la hora de hacer un chiste sobre algo y de trivializar sobre un asunto, sobre todo, si hay víctimas o personas que sufren por eso de lo que tú, en tu estupidez malsana, pretendes hacer un chiste, uno ha de medir muy bien sus palabras, sobre todo, cuando estás en televisión. Esta chica, señora, o lo que quiera que guste ella que sea llamada, hoy, mologueando y trivializando sobre la cantidad de días mundiales que existen para conmemorar,ha minimizado, entre otras cosas, los efectos de los pesticidas en los seres humanos y ha dicho que, ella, se iba a meter una raya de cloro y pesticidas porque su cuñado vive de los pesticidas. Y se ha quedado tan tranquila diciéndolo. La han aplaudido, se han reído y supongo que la ampara el derecho a la libertad de expresión. Ha minimizado la importancia y la lucha del día sin coche, algo simbólico, pero que sin duda, debe ser el camino a seguir, y ha dicho que seguro que el que inventó ese día vivía al lado de su lugar de trabajo. Entre otras barbaridades, estas tres me parecen las más reseñables. Si quieren ver para creer, seguro que mañana podrá verse la emisión de hoy a través de internet. No lo sé. Pero a mi me parcecen muy graves sus palabras y nada inocentes. Sólo quería dejar constancia de esto. Pensemos sobre qué nos hace reir y de qué pretenden que nos riamos. ."